YURDUMUN ORMANLARI

Yemyeşil hayat taşır,
Yurdumun ormanları,
Ufuklara ulaşır,
Yurdumun ormanları.

Yaş kesmek zulüm size,
Hak değil ölüm size,
Varmıyor elim size,
Yurdumun ormanları.

Sizi kesen kalır aç,
Ölümde bile muhtaç,
Kefenden önce ağaç,
Yurdumun ormanları.

Küçükse de yaşımız,
Yolunuzda başımız,
Yarın can yoldaşımız,
Yurdumun ormanları.

               Mehmet BULUR

ORMAN

Sen insansın,o ağaçtır;
Suya, ışığa,sevgiye,
Bir insan kadar muhtaçtır.
Ağaçların şehri orman.

Onu ne yak,ne sök,ne kır.
Bir dal kopardığın zaman.
Gizli bir sesle hıçkırır...
Her orman yurda bir ordu,
Ormanı iyi koru.

                 Hüseyin KALABA

AĞAÇ DİYOR Kİ

Beni yakmazsan eğer,
Süt, kağıt, ipek, şeker.
Çeşit çeşit besiler,
Ömür veririm sana!

Bensiz bahar, sıcak yaz,
Ben varken insan donmaz.
Beni yakanlar onmaz,
Sakın kıymayın bana!

                  Kerim YUND

SAKIN KESME

Ey hemşehri, sakın kesme! Yaş ağaca balta vuran el onmaz;
Bu kütükler ´Nice yıldır, hiç birine kervan gelmez, kuş konmaz´
Bunları kes, o baltanla çürümüş ağaçları yere ser.
Bak, sizin köy şu yemyeşil koruluğun gölgesinde ne güzel!
Gönülleri açmadadır yaprakların arasından esen yel.
Yazık, günah olmazmı ki, çıplak kalsın bu zümrüt yurt, şirin yel.

Hem dünyada en birinci borç değil mi her kula,
Bir tohumu fidan yapmak, fidanı da bir orman?
Eğer böyle olmasaydı ne kalırdı oğula:
´Mirasımı artır´ diye öğüt veren Atadan?

Sakın kesme! Her dalında bir güzel kuş ses versin.
Sakın kesme! Gölgesinde yorgun çiftçi dinlensin.
Sakın kesme! Şu verimli köye kanat, kol gersin.
Sakın kesme! Aziz vatan günden güne şenlensin.

                                    Mehmet Emin YURDAKUL