ÇOCUĞUN ÇEKİNGENLİĞİNİ YENMESİ İÇİN   EVDE * Çocukla eşit, demokratik, kaliteli bir iletişim kurulmalı. Bu anne ve babanın da istismara uğramadığı, kendi ihtiyaçlarını ifade edebildiği, çocuğun ihtiyaçlarına kulak verilebilen bir ilişki olmalı.   * Evde çocuğun bireyselliğini ortaya koyabildiği, bunun için yargılanmadığı, suçlanmadığı, etiketlenmediği bir atmosfer oluşturulmalı. * Anne baba çocuğa model olmalı. * Anne baba çocuğu sözel olarak sık sık takdir etmeli. * Çocuğun kapasitesinin altında ve üstünde beklentilerden kaçınılmalı.

* İyi niyetli bile olsa karşılaştırma yapılmamalı. Bu çocuğu tekrar çekingenliğe iter.

* Çocuğun başarması için ilgi ve sevgi göstermeli, taktir ve kabul etmeli. Unutmayın iletişim biçiminin kendisi sevgiyi göstermenin yoludur.

* Profesyonel yardım almaya açık olunmalı.

OKULDA

* Öğretmen çocuğa sosyal etkinlik alanı yaratmalı. Eğitimci birebir kendisi grup oyunları yaratıp o çocuğu işin içine katmalı, arkadaşlarını yönlendirmeli.

* Çocuğun arkadaşlarından pozitif geri ileti alabileceği atmosfer ve alanlar yaratılmalı.

* Öğretmenin kendisi de çocuğu sözel olarak taktir etmeli.

* Sınıf içinde de karşılaştırmalardan kaçınılmalı.

* Öğretmen her çocukla ikili bir ilişki, etkin bir iletişim kurabilmeli. Çünkü anaokulunda ve ilkokulda ikili ilişki kurulamadığında çocuk orada eriyor, kayboluyor.

* Çocuğun daha yakın ilişki kurabildiği öğretmenin derslerinde o ilişkiden yararlanarak çocuğun o alanda başarılı olması sağlanabilmeli. ( Örneğin spor öğretmenleri, branş öğretmenleri ve bunun gibi eğitimciler.)